Rockabilly en pure rock’n’roll zijn de belangrijkste ingrediënten in de muziek die de in 2014 opgerichte Amerikaanse formatie ‘Pope Paul And The Illegals’ uit Santa Ana, Californië plegen te brengen. Zelf noemt de groep rond zanger-gitarist Paul Bouyear (aka ‘Pope Paul’) hun werk ‘Americana’ inclusief rockabilly, psychobilly, swing, country, honky-tonk, blues en rock n roll. Hij krijgt daarbij de deskundige hulp van bassist John Kveen en drummer Sal Sandoval.

Hun grote voorbeelden qua muziekgenre zijn bands als ‘Reverend Horton Heat’, ‘Stray Cats’ en ‘The Legendary Shack Shakers’, stuk voor stuk bands die bij hun liveoptredens voor dansbare nummers, tonnen energie en vooral veel ‘fun’ zorgen. Dat plezier zal de luisteraar ook kunnen terugvinden in de elf nummers die ze in de ‘Dial Back Sound’-studio in Water Valley, Mississippi hebben opgenomen voor hun plaat “When The Stars Come Hurtling Down”.

Dat is al hun vierde full-cd sinds de oprichting van het rockende trio die in 2014 debuteerden met het album “White Smoke Rises”. Daarna volgden de albums “The Dial Back Boogie” in 2017 en “Start Gettin’ Serious” in 2018, twee platen die ook al in diezelfde ‘Dial Back Sound’-studio door Matt Patton (van ‘Drive-By Truckers’) en Bronson Tew werden opgenomen. Op de bijgaande video kunt u dit dynamische trio live aan het werk zien bij het brengen van de countryrocksong “Up In The Clouds” die ook op deze nieuwe plaat staat.

Op basis van het lijstje muziekgenres die ‘Pope Paul And The Illegals’ frequenteren zal u ook kunnen concluderen dat er behoorlijk wat variatie zit in de tracks op “When The Stars Come Hurtling Down”. “Beautiful Music” rockt zeer dansbaar op een calypso-reggaedeuntje, de rockabilly bepaalt de sound van de “Drug Song”, “Signs & Wonders” is een schitterende countryballad en “Demon Ate My Dog” zal u ongetwijfeld doen terugblikken op werk van Brian Setzer en zijn band ‘Stray Cats’.

De twangende gitaar aan het begin van het nummer “I Love the Way” zet de toon voor een pure rock’n’roll-song waarop niemand zal kunnen blijven stilzitten. Meteen daarna wordt u door het trompetgeschal meegezogen in een obscure jazzclub waar deze band het nummer “Awkward Dance” speelt. “Jealousy” klinkt dan weer ontzettend rommelig als een eighties-punkklassieker. Country & Western-klanken worden bovengehaald voor het alweer erg catchy gebrachte nummer “Old & Bitter” en om deze heerlijke plaat af te sluiten brengen ‘Pope Paul And The Illegals’ het zeer toepasselijke afscheidsnummer “Goodbye”. Wat ons betreft hopen we dat dit eerder ‘tot heel spoedig weerziens’ is.

(valsam)